ای امام رئوف و احساسی...

وقتی در بهشت دلت هوای بهشت کند...

من به یادت تمام شبها را

تا سحر گریه گریه بیدارم

از برای نبودنِ پیشت

از خودم لحظه لحظه بیزارم

 

عاشقانه کنار تو دارم

من همه خاطرات شیرینم

یک نفس گریه تا سر صبح

در غم خاطرات دیرینم

 

یکی از دوستان خوشبختم

گفته از حالتان خبر دارد

تازگی در کنارتان بوده

بوی برگشتِ از سفر دارد

 

دو سه شب پیش مجلسی بودم

روضه خوان یاد صحنتان افتاد

کربلا حرف دوریِ تو میان

آمد و آه و گریه و فریاد...

***

خوش به حال کسی که در صحنت

یاد باران کربلا افتاد

ای امام رئوف و احساسی

بر دلم شور نینوا افتاد

                     

خوش به حال منی که در صحنت

یاد باران کربلا هستم

ای امام رئوف و احساسی

دل به آقائیه شما بستم...